Լինում է չիլինում մի գտղա է լինում։ Այդ տղան շատ է սիրում գարունը։ Նա մին գամ գնաց դրոց։ Իր ընկերները նրան հարձրեցին, թե ինչ տարվա եղանակ է սիրում տղան։ Նա պատասխանեց, որ նա սիրում գարունը։ Բոլոր երեղաները ծիծաղեցին նրա վրա։ Տղան տղրեց և գնաց տուն։ Անձավ 2 ամիս և գարունը եկավ։ Տղան գանաց դուրս և տեսավ ծաղիկները աճել են, ծառերը կանաչել են, թռչունները ծառերի վրա երգում են։ Տղայի ընկերներ զարմացան և նրանքել սիրեցին գարունը։ Բայց տղան նկատեց, որ ամենինչ տարորինակ է և տեսավ, որ ծառերը պարում են և երգում են, ծաղիկները տներ են շինում և թռչունները ռբակոծում են ամբողճ քաղաքը։ Տղան վաղից ըկավ և տեսավ բոլոր մարդի ինքնաթիռ են նստում, որ փաղնեն։ Տղան վազում էր — վազում բայց չհասցրեց նստել ինքնաթիռը։ Նա մնաց մենակ, մի շուն վազեց տղայի մոտ և հարձրեց ինչի ես տղուր։ Տղան չպատասխանեց։ Շունը հասկացավ, որ տաղան տղուր է և նսատցրեց նրան իր մեջքին և տարավ նրան ապահով տեղ։ Տղա ճանպարհին քնեց և զարտնեց մի ճող տան մեջ։ Տղան մտածեց շունը բարի է։ Նա գնաց շան մոտ հարձրեց, թե որդեղ ենք մենք։ Շունը պատասխանեց, որ մենք Մարսում ենք։ Տղան նայեց պատուհանից և մտածեց, որ այս ամենը երազ է։ Շուն հարձրեց տղային, թե նրա անունը ինչ է, տղան պատասղանեց, որ նրա անունը Միքայել է, իսկ շան անունը Բոնդի է։ Տղան արագ գնաց դուրս և տեսավ շատ -շատ այլմոլորակաիններ։ Բոնդին տղային ասաց, որ նա սպասի ։ Մայց տան վազեց և նրան բռնեցին ոստիկանները։ Նրանք եկար ուսումնա սիրում էին տղային: Տղան շատ վախեցած էր և մի պահ նա զարթնեց և հասկացավ, որ այս ամենը երազ է։