Իմ կարդացած գիրքը այն մասին է, որ նկարից մուկ է դուրս գալիս։ Նկարից մուկը գնում է ուրիշ մկների մոտ, մկները հարցնում են, թե ով է նա։ Նկարից մուկը չի պատասղանում, ուրիշ մկները իար ասում են․
— Նա սպիտակ ու սև է։ Դա նշանակում է, որ նա անգույն մուկ է։
Մկները հարցրեցին նկարից մկանը, թե նա թուրքերեն խոսում է, մուկը ոչինչ չասաց։ Մկները իրար ասացին․
-Դե արի հասկանանք, թե նա ինչու է սպիտակ ու սև։
Նրան կոչեցին Արիուհասկացի։
-Արիուհասկացի քեզ ո՞ր պանիրն է դուր գալիս պարմեզա՞ն, մոցարելա՞ն, սպլի՞տ,գրո՞նգ, թե ցիցիցի՞րը։
Մուկը պատասխանեց՝ բարի գիշեր։ Մկները ծիծաղեցին, իսկ փոքր մկները քաշում եին նրա պոչից, որ ավելի ծիծաղան, թե ինչպես է նա ջղայնանում։
Հետո նկարից մի կատու է դուրս գալիս, հանդիպում է կատուներին ու միասին գնում են մկներ բռնելու։Նկարից կատուն տեսնում է նկարից մուկիկին ու չի հասկանում, որ նրանք նույն ձևի են ։Նկարից կատուն վազում է դեպի նկարի մուկը, որ ուտի ։ Մուկիկը փախչում է ու մտնում դեղին ցորենի պարկի մեջ ։Նկարից կատուն տեսնում է, որ մուկը պարկում է, բռնում է մկանը ու պատրաստվում է ուտեւ։ Մուկը ասում է․
-Ես քո նման եմ, ինչու ե՞ս դու ինձ ուտում։ Արի ընկերանանք ։
Մկները շատ բարի են։ Նկարից մուկը հետաքրքիր է։ Կատուները՝ որսկան։ Նկարից կատուն՝ անհասկացող։
Գիրքը շատ լավն է, հետաքրքիր ու հաստ։ Ինձ այդ գիրքը դուր գալիս, քանի որ ունի նկարներ։
Գիրքը մանկական է ու պատկերացումն է զարգացնում։
Ալեքս Տեր-Մովսիսյան 